çocuktan al haberi ........

Bu sorunun cevabını bulmak için öncelikle yaşça büyüklerin neden bu tür davranışlarda bulunmadıklarını anlamak da yarar vardır. Büyükler sır saklamayı toplumsallaşmayla birlikte öğrenirler. Çünkü bilirler ki, her doğru her yerde söylenmez ya da bazı bilgiler sadece bazı insanları ilgilendirir ve bu yüzden herkesle paylaşmaya gerek yoktur. Büyükler bilirler ki duygular, düşünceler her zaman paylaşılmayı beklemezler. İşte tam da bu noktada toplum içindeki konumunun ve rollerinin farkında olmaya henüz başlamamış çocuklar için bilgi ve duygular ve her şey saklamak için fazla büyüktür.

Çocuklar genelde sır saklayamaz bunun nedeni genelde neyin söylenemeyeceğini idrak edemeyeceklerinden kaynaklıdır sakın söyleme denen şey çocuğun çok ilgisini çeker ve söyler bunu bir oyuncak için düşünelim çocuk örneğin; silah ister annesi almaz karşı çıkar o senin için zararlı der, çocuk bu konuda hep isteklidir çünkü doyum olmamıştır.Dolayısıyla çocuk her silah gördüğünde oynamak ister buna benziyor saklama da.Halbu ki çocuk bunu bilinçli yapmaz sonuçlarını düşünmez ve sırlar sadece çocuk ve annede olmalı başkalarıyla ilgili sırlar çocuk yanında konuşulmamalı.

bu çocuğun kendisine bağlı bir durumdur ayrıca aileyide yakından ilgilendirir. ailenin tutucu ve sert tavırları çocukta yalan söyleme düşüncesini akla getirir ve istediklerini yaptırmak, dikkat çekmek, korktuğu şeylerden korunmak için yalan söyler. fakat okul öncesi dönemdeki küçük yaş gruplarındaki çocuklar gerçekle hayal gücünü ayırt edemedikleri için yalan söyleyebilir bunada kötü bir biçimde yalan söyleme diyemeyiz. çocuk ailesinin başkasına söyleme dediği birşeyi söylüyorsa bunun altında ailenin çocuğa karşı olan tavrını araştırmalıyız. bu durumda çocuk kendince intikam alıyor olabilir ve bunun altında mutlaka bir neden vardır.

Çocuklar küçük yaşlarda samimi ve içtenler. Yasaklar öğrenilene kadar böyle devam ediyorlar. Yasaklarla birlikte saklamalar ya da yalanlar başlayabiliyor. Burada aile ve öğretmenlerin tutumları büyük etken. Küçük yaşlarda yasak, ayıp, sır gibi kavramları olmadığı için olur olmaz her yerde herşeyi açıkça söyleyebiliyorlar. Annesini, babasının, ablasının ya da abisinin "bunu kimseye söyleme" diyerek uyardığı şeyleri kalbalık yerlerde aniden söyleyebiliyorlar. Birilerini sinirlendirselerde aslında kötü bir amaçla söylemiyorlar. Söylemelerinin nedeni neden söylememeleri gerektiğini bilmemeleri yüzünden. Belirli bir yaşa kadar böyle devam edebiliyor. zamanla öğreniyorlar ve bunu yapmaktan vazgeçiyorlar. Ayrıca bu konularda çevrede çocuğa örnek olacak kişilerde unutulmamalı...

çünkü çocuklar doğaldır. kötü düşünceler olmadan büyümeye devam ederler. haksızlığa tahammülleri yoktur çocukların, haksızlık olduğunu düşündükleri an hak arama peşine düşerler. böylece söylenmemesi gereken tüm açıklar ortaya çıkar. bu durum aynı zamanda öğrenilmiş olabilir. çocuğun yanında kimsenin arkasından konuşmamak gerekir, çocuklardan beklediklerimizi biz büyüklerinde uygulaması gerekir.. unutmayalım bizlerde çocuklar için birer örnek teşkil ediyoruz...